Exploitanten in de sector hoeven niet overtuigd te worden van het feit dat innovatie verkoopt, zeker nu AI-tools steeds vaker worden gebruikt om de efficiëntie, controle en bedrijfsresultaten te verbeteren. Crypto trekt nieuwe klanten aan en de volgende technologische golf belooft altijd een voorsprong. Maar elke sprong voorwaarts brengt nieuwe compliance-verplichtingen met zich mee, en deze keer houden de toezichthouders gelijke tred. De AI-wet van de EU stelt al deadlines vast, de FATF heeft mazen in de wetgeving gedicht voor crypto-overdrachten en nationale autoriteiten verscherpen hun eigen interpretaties.
De realiteit in 2025 is dat regelgevers de regels al aan het herschrijven zijn, terwijl een groot deel van de sector nog aan het experimenteren is. AI-modellen die vandaag de dag onschuldig lijken, kunnen in 2026 als ‘hoog risico’ worden aangemerkt. Crypto-stromen die u in de ene markt zonder problemen accepteert, kunnen in een andere markt als een schending van de vergunning worden beschouwd. En de volgende generatie technologie staat al op de radar van de regelgevers.
Dit is dus de vraag voor exploitanten: bouwt u systemen die zich kunnen aanpassen aan de regels zoals die zijn opgesteld, of gokt u erop dat regelgevers de andere kant op zullen kijken? De last van deze beslissing rust op uw schouders, en het antwoord kan bepalen of uw volgende innovatie groei stimuleert of aanleiding geeft tot een compliance-onderzoek.
AI: transparantie en verantwoordingsplicht onder de loep
De afgelopen jaren heeft kunstmatige intelligentie een vaste plaats verworven in de kansspelsector, waar het wordt gebruikt voor alles van gepersonaliseerde marketing tot risicobeheer. Maar terwijl exploitanten efficiëntievoordelen zien, zien regelgevers een groeiende lijst van verantwoordingsproblemen. De vraag is vandaag niet of AI een plaats heeft, maar of het gebruik ervan bestand is tegen juridische en ethische toetsing.
De EU AI-wet, die in 2024 officieel is aangenomen, was een belangrijke mijlpaal op het gebied van technologische naleving. Deze wet introduceert een gelaagd systeem van verplichtingen, waarbij gebruikssituaties gerelateerd aan kansspelen, zoals betaalbaarheidscontroles, het opstellen van spelersprofielen en fraudedetectie, vallen onder categorieën waar transparantie, toezicht en verklaarbaarheid worden verwacht. Bepaalde bepalingen treden in werking in 2025, waarbij 2026 als deadline wordt aangemerkt voor volledige naleving van de regels voor AI met een hoog risico. In de praktijk betekent dit dat exploitanten die vertrouwen op AI-modellen moeten kunnen aantonen hoe die modellen werken, welke gegevens ze gebruiken en hoe de resultaten kunnen worden uitgelegd aan zowel regelgevers als betrokken klanten.
Het Verenigd Koninkrijk heeft daarentegen een andere weg ingeslagen en verzet zich tegen één enkele AI-wetgeving ten gunste van een op principes gebaseerde, door toezichthouders geleide aanpak. De Financial Conduct Authority heeft aangegeven dat bedrijven AI moeten behandelen als een uitbreiding van bestaande risicokaders, waarbij normen voor governance, verantwoordingsplicht en operationele veerkracht worden toegepast.
Dit verschil tussen de regelgeving van de EU en het VK is een voorbeeld van de uitdagingen waarmee exploitanten in de toekomst te maken zullen krijgen.
Buiten Europa voegt het Kaderverdrag van de Raad van Europa inzake kunstmatige intelligentie, dat in september 2024 voor ondertekening is opengesteld, nog een extra dimensie van complexiteit toe. Het is het eerste bindende internationale verdrag over AI, dat ondertekenaars verplicht om beginselen op het gebied van mensenrechten, transparantie en verantwoordingsplicht in hun nationale wet- en regelgeving op te nemen. Voor multinationale exploitanten wijst dit in de richting van een basisnorm die van invloed kan zijn op regels die veel verder reiken dan de EU.
Ook de handhaving evolueert. De Britse Advertising Standards Authority (ASA) is begonnen met het gebruik van AI-tools om kansspeladvertenties te signaleren die mogelijk in strijd zijn met de regels, zoals in de zaak William Hill/Robbie Savage, waar een advertentie door geautomatiseerde systemen werd gesignaleerd en handmatig werd beoordeeld. De uitspraak werd uiteindelijk niet bekrachtigd, maar de zaak illustreert de realiteit dat AI nu aan beide kanten van de compliance-vergelijking staat.
Voor exploitanten betekent dit dat zij solide bestuursstructuren moeten opzetten rond elke AI-toepassing. Dit omvat gedocumenteerde tests, menselijk toezicht, modelcontrole en protocollen voor incidentrespons. Zonder deze maatregelen kan zelfs goedbedoeld gebruik van AI door toezichthouders als roekeloos of niet-conform worden beschouwd.
Crypto: AML en vergunning op het spel
Als AI de grenzen van de verantwoordingsplicht opzoekt, zoekt crypto de grenzen van de traceerbaarheid op. De belofte van crypto in kansspelen is eenvoudig. Snellere betalingen, wereldwijd bereik en toegang tot een nieuwe generatie digitaal onderlegde klanten. Maar regelgevers blijven het met harde hand aanpakken, en dat is niet zonder reden. Cryptotransacties kunnen door hun aard ondoorzichtig, snel en moeilijk te traceren zijn zonder gespecialiseerde tools. Voor exploitanten betekent dit een van de strengste nalevingstests waarmee zij de komende jaren te maken zullen krijgen.
Witwassen en terrorismefinanciering blijven de belangrijkste aandachtspunten. De Financial Action Task Force heeft cryptovaluta herhaaldelijk aangemerkt als risicovolle kanalen en waarschuwt dat de implementatie van de ‘Travel Rule’ (een regel die vereist dat cryptovaluta-betalingen identificerende informatie bevatten) nog steeds niet in alle rechtsgebieden gelijk is. De Europese Unie heeft al maatregelen genomen om deze kloof te dichten. Krachtens de herziene wetgeving inzake geldovermakingen (Verordening (EU) 2023/1113) zijn aanbieders van crypto-activadiensten nu verplicht om bij alle transacties informatie over de verzender en de begunstigde te verzamelen en door te geven, zonder drempelvrijstelling. Deze wetgeving is op 30 december 2024 in werking getreden, met beperkte overgangsperiodes tot medio 2025. Tegelijkertijd heeft de EU-wetgeving inzake markten voor crypto-activa (MiCA) een bindend regelboek voor stablecoins en crypto-dienstverleners vastgesteld, waarvan de belangrijkste bepalingen al van kracht zijn.
Buiten Europa is het beeld minder consistent. In het Verenigd Koninkrijk beschouwt de Gambling Commission fondsen van cryptotransacties als inherent risicovol. Van exploitanten wordt verwacht dat zij verscherpte due diligence toepassen, voortdurend controleren en in sommige gevallen fondsen waarvan de herkomst niet kan worden geverifieerd, volledig weigeren. Andere rechtsgebieden, met name de VS en Thailand, verbieden of beperken het gebruik van crypto in kansspelen nog steeds volledig. Het resultaat is een mix van toestemmingen en verboden, waarbij wat in de ene markt aan de regels voldoet, in een andere markt een schending van de licentie kan zijn.
Exploitanten die crypto als een makkelijke winst beschouwen, lopen het risico verstrikt te raken in deze complexiteit. Naleving vereist meer dan alleen walletadressen en transactielogboeken. Het betekent realtime blockchains controleren, beleid opzetten voor het openbaar maken van volatiliteit en gedocumenteerde risicobeoordelingen uitvoeren die een grondige controle door auditors kunnen doorstaan. Het belangrijkste is dat er duidelijkheid moet zijn bij de wetgeving. Met andere woorden, crypto kan niet stilletjes op de achtergrond worden ingevoerd. Het moet worden gepresenteerd als onderdeel van een betalingsstrategie waarbij naleving voorop staat.
Verschillen in wetgeving en arbitrage
Wat betekent dit voor exploitanten in de sector? Om te beginnen betekent het dat naleving niet langer ophoudt bij de grens. Een vergunning in het ene rechtsgebied kan heel andere verwachtingen met zich meebrengen dan een vergunning in een ander rechtsgebied, zelfs binnen dezelfde regio. Zo ziet wetgevingsverschil er in de praktijk uit. Het overlapt met soms tegenstrijdige vereisten die voortdurende aanpassingen vereisen.
AI en crypto illustreren dit punt. Een algoritme dat wordt gebruikt om de betaalbaarheid te beoordelen, kan in de EU worden geclassificeerd als een AI-systeem met een hoog risico, waarvoor formele documentatie en toezicht vereist zijn, terwijl het in een andere markt alleen onderworpen is aan bredere principes. Evenzo kunnen cryptobetalingen in het ene land zijn toegestaan onder strikte AML-richtlijnen, in het andere land worden getolereerd maar als risicovol worden bestempeld, en elders volledig verboden zijn. De uitdaging is dan ook niet alleen om aan al deze regels afzonderlijk te voldoen, maar ook om ervoor te zorgen dat de naleving van de ene regel de naleving van de andere regel niet ondermijnt.
Daarnaast kan arbitrage, de verleiding om activiteiten via het meest tolerante regime te laten verlopen, aantrekkelijk lijken, maar toezichthouders zijn hier alert op. Wereldwijde coördinatie op het gebied van AML, via de FATF-normen en de EU-wetgeving inzake geldtransacties, is expliciet bedoeld om deze mazen in de wet te dichten. Exploitanten die misbruik proberen te maken van inconsistente regels, kunnen in plaats daarvan aan beide kanten aan streng toezicht worden onderworpen.
De belangrijkste les is dat nationale verschillen geen uitnodiging zijn om op zoek te gaan naar de meest eenvoudige regels. Het is een uitdaging om compliancekaders te ontwikkelen die flexibel genoeg zijn om tegelijkertijd aan de eisen van meerdere toezichthouders te voldoen.
Nieuwe golf van innovaties die de regels van morgen bepalen
AI en crypto domineren momenteel misschien de krantenkoppen over compliance, maar dat is niet het einde van het verhaal.
Er is al een nieuwe golf van technologieën op komst die onder toezicht van de regelgevende instanties vallen, elk met hun eigen implicaties voor exploitanten:
Blockchain en slimme contracten
Blockchain belooft onveranderlijke logboeken en slimme contracten die automatisch weddenschappen en uitbetalingen kunnen uitvoeren zonder menselijke tussenkomst. Maar regelgevers staan voor een dilemma. Hoewel de transparantie verbetert, kunnen privacy en verantwoordingsplicht verloren gaan. Wie is verantwoordelijk als een contract misgaat of met vooringenomenheid is gecodeerd? Voor exploitanten blijven controleerbaarheid en governance de knelpunten.
Biometrische authenticatie
Gezichtsherkenning, vingerafdrukken en stemafdrukken worden geïntegreerd in spelersverificatie en controles op verantwoord spelen. Ze verminderen problemen en ontmoedigen fraude, maar creëren ook nieuwe kwesties op het gebied van gegevensbescherming. Biometrische gegevens zijn zeer gevoelig volgens de privacywetgeving. Het opslaan of verkeerd beheren ervan kan exploitanten blootstellen aan boetes en reputatieschade. Regelgevers zullen niet alleen vragen of het werkt, maar ook hoe het beveiligd is.
Gedecentraliseerde portemonnees en DeFi-diensten
DeFi-platforms en gedecentraliseerde portemonnees geven spelers directe zeggenschap over hun geld, zonder tussenkomst van traditionele tussenpersonen. Voor compliance-teams maakt deze decentralisatie KYC, AML en zelfs belastingheffing ingewikkelder. Transacties kunnen internationaal zijn en de ware identiteit verhullen, wat vragen oproept die toezichthouders nog maar net beginnen te behandelen. Exploitanten die zich bezighouden met DeFi moeten aantonen dat ze geldstromen kunnen traceren zonder afbreuk te doen aan de essentiële beschermingsmaatregelen die de kansspelwetgeving voorschrijft.
Autonome agenten en bots
AI-gestuurde bots en autonome agenten zouden op een dag namens anderen weddenschappen kunnen plaatsen, portefeuilles kunnen beheren of zelfs met spelers kunnen communiceren. Dat roept diepgaande vragen op op het gebied van wetgeving, zoals ‘zijn bots toegestaan als spelers?’ en ‘wie is aansprakelijk voor hun gedrag?’ Zonder duidelijke definities lopen exploitanten het risico blootgesteld te worden door activiteiten te hosten die toezichthouders later als onwettig of manipulatief kunnen classificeren.
Risico's minimaliseren in de toekomst
Nu regelgevers hun aandacht steeds meer richten op AI, crypto en opkomende technologieën, is de veiligste weg om aan te tonen dat elke implementatie in overeenstemming is met governance, transparantie en consumentenbescherming. Dit is geen makkelijke taak, maar er zijn een paar basisregels die exploitanten moeten volgen om het proces te vereenvoudigen.
Ten eerste: documenteer alles. Of u nu AI-tools voor sportweddenschappen test of nieuwe betaalmethoden introduceert, regelgevers willen steeds vaker bewijs van tests, audittrails en toezicht. AI-systemen of algoritmen die helpen bij het nemen van beslissingen, zullen op dit gebied niet bestand zijn tegen kritisch onderzoek.
Ten tweede: investeer in technologie die compliance proactief maakt in plaats van reactief. Betrouwbare fraudedetectie-software doet bijvoorbeeld meer dan alleen voor de hand liggende oplichting tegengaan. Deze software moet nu ook verdachte cryptostromen detecteren, AI-gestuurd botgedrag opsporen en ongebruikelijke wedpatronen in realtime signaleren. Door deze verdedigingsmechanismen in uw platform in te bouwen, geeft u toezichthouders een duidelijk signaal dat u risico's serieus neemt.
Ten derde, integreer compliance in uw financiële systemen. Met moderne software voor risicobeheer bij sportweddenschappen kunnen exploitanten limieten instellen, de liquiditeit controleren en geautomatiseerde beveiligingen toepassen zonder de spelerservaring te vertragen. Het gaat er niet alleen om de volatiliteit te beheersen, maar ook om aan te tonen dat u schade kunt voorkomen voordat deze zich verspreidt.
Ten slotte, denk modulair. Bij de keuze van AI-software voor wedkantoor of op blockchain gebaseerde tools gaat het niet alleen om prestaties. Het gaat ook om betrouwbaarheid. In bredere zin gaat het erom ervoor te zorgen dat elk onderdeel kan worden bijgewerkt naarmate de regels evolueren. Deze mate van flexibiliteit betekent overleven wanneer regelgevers van koers veranderen.
Hoe Altenar exploitanten helpt om compliant te blijven
Voor Altenar is compliance geen add-on, maar een integraal onderdeel van het wedkantoorplatform. De systemen zijn ontworpen om zich aan te passen aan veranderende regelgevende omgevingen, waardoor exploitanten de flexibiliteit hebben om compliant te blijven terwijl AI, cryptovaluta en opkomende technologieën de regels hervormen.
Elk onderdeel van het platform van Altenar is gebouwd met het oog op toezicht. Deze tools zijn ontworpen om zowel aan operationele als aan regelgevende eisen te voldoen, van fraudedetectie-software die verdachte wedpatronen en cryptotransacties volgt tot risicobeheer dat ervoor zorgt dat liquiditeit en blootstelling altijd onder controle zijn.
Naast technologie beschikt Altenar over een toegewijd compliance-team dat updates rond wetgeving in verschillende rechtsgebieden controleert, zodat exploitanten nooit voor verrassingen komen te staan. Het resultaat is een wedkantoorplatform waar innovatie en compliance hand in hand gaan.
Als u op zoek bent naar een partner die u kan helpen groeien en tegelijkertijd voorop te blijven lopen op het gebied van wijzigingen in wetgeving, neem dan vandaag nog contact op met Altenar en laten we de mogelijkheden bespreken.
